De jongens bij BMW hadden met de 1 Reeks Coupé een klein succesje. Een 'betaalbare' coupé voor jonge mensen mét achterwielaandrijving. Dat hij daarbij wat last had van enkele designblunders, dat nam het 'graag goedkoop zijdelings schuivend' cliënteel er met liefde bij. Versie 2.0 strijkt die designplooien glad en bouwt verder op al wat goed is bij de 1 Reeks.

Exit varkensneus

Tegenover zijn voorganger is deze 2 Reeks een plaatje. Strakke lijnen, een langere slankere overhang vooraan en geen doorhangende flanken die van de 1 Coupé een biggetje maakten. Op z'n best een soort van mini 4 Reeks. Al kan je wel aan de andere kant van de lijn gaan staan en zeggen dat hij daardoor wat anoniemer is. Een stelling die we in het geval van deze coupé niet negatief vinden.

Vooraan toont hij dankzij de fijngeknepen koplampen een stuk minder hoekig. Al zijn het vooral de BMW-nieren die voor de grootste evolutie zorgen. Weg is het ietwat varkensneusje van de 1 Reeks Coupé. Achteraan valt het dan weer lastiger op het netvlies. Inderdaad anoniemer, en ergens missen we de subtiele ducktailspoiler van zijn voorganger.

Groeischeut

De 2 Reeks weet tegenover die voorganger een serieuze groeischeut op te tekenen. De carrosserie meet maar liefst 72 mm langer en 32 mm breder. Toch beloven ze in München dat de 220d geen kilootje meer in de schaal legt tegenover de 120d Coupé. Met 1.350 kg is hij nog steeds geen lichtgewicht, maar groter worden zonder daarbij zwaarder te worden is al een prestatie op zich.

Die extra ruimte komt daarbij vooral de twee achterste passagiers ten goede. Met 21 mm extra beenruimte een genoteerde groei, al wil je er nog altijd geen volwassenen in kwijt of ze moesten vrouwelijk en van supermodeliaanse orde zijn. Ten slotte kan je voortaan 390 liter in de koffer kwijt. Een brave extra 20 liter tegenover de 1 Coupé.

Gouwe ouwe trekpook

Binnenin is het dan weer allemaal herkenbaar. Stap in eender welke BMW en het voelt als op de koffie gaan bij het merk uit München. Het probleem is dat de Duitsers daarom zelf niet door hebben dat het wel eens tijd is om de muren in een nieuw kleurtje te schilderen. Wat we daar mee bedoelen? Stiekem zijn we het design wat beu. Zeker omdat elk model dezelfde opstelling krijgt toegesmeten. Een veeg tegen het oor die je andere merken ook kan geven, maar de concurrentie (lees: Audi en Mercedes) geraken hier net iets beter meer weg.

Gelukkig zorgt die vertrouwde opstelling ook voor enkele positieve kanten. De zitting - hoewel we het met stoffen zetels deden - is uitmuntend en het stuurtje ligt als gegoten. En hoewel we het met de Steptronic-automaat moesten doen zodat we zelf niet konden roeren, blijft de handrem toch nog een gouwe ouwe trekpook. Niet onbelangrijk voor het betere baldadig gedrag op verlaten parkings.

Breed motorenpalet

De sterkte van zo'n massief aanbod van modellen te hebben is dat er ook een resem aan motoren rondhangt in de garage van BMW. Het merendeel daarvan vindt dan ook zijn weg naar deze 2 Reeks. Van een brave 218d met 143 pk tot een van de pot gerukte M235i met 326 pk. Cijfers waar je zo'n 10 jaar geleden nog een M3 voor moest kopen.

Wij waren op pad met de 220d, de middelste keuze in het dieselaanbod. Met een CO2-uitstoot van 117 gram en 184 pk aan spreekwoordelijke schop onder de kont volgens ons het meest aangevinkte model in de configurator. De aandrijving gebeurt op de achterwielen en de Steptronic-automaat zorgt ervoor dat we niet in de verkeerde versnelling rijden.

Brave driftkikker

Het stoute karakter is er af. Zo kan je het rijgedrag van de 2 Reeks samenvatten. Natuurlijk is hij tig malen dynamischer dan een Audi A3 en Mercedes CLA - die we gemakkelijkshalve als concurrentie nemen. Logisch ook, want die sturen hun kracht naar de voorste pootjes (of optioneel naar de vier wielen). Toch maakt de achterwielaandrijving op de BMW je nog geen driftkoning. Daarvoor staat het geheel te hard afgesteld op veiligheid. Onderstuur voor overstuur. Daar zal je op getrakteerd worden als je stoutmoedig met de tractiecontrole af het rondpunt opvliegt. Zeker in combinatie met de automaat valt er weinig uit te halen met deze 2 Reeks. Misschien dat je met handbak wat meer kan uitlokken.

Ben je niet geïnteresseerd in het zijwaartse gedrag van de 2 Reeks (zijn er zo'n mensen?), dan kan je genoegen nemen met het comfort. Het is een wagen waar je heerlijk kilometers mee kan malen zonder je rug te breken of aan elk licht met rokende banden te vertrekken. Al kan je dat laatste dan weer wel makkelijk met de automaat. Het blijft tenslotte speelgoed voor jonge mensen zo'n 2 Coupé.

Conclusie

De 2 Reeks is de atletische blonde zus van de 1 Reeks. En dan hebben we het zowel over het huidige model, als de vorige generatie Coupé. Een dynamische alleskunner die met een resem aan motoren komt. Als 220d een zeer sensibele keuze, al kijken wij toch uit naar de M235i met heerlijk zingende zes-in-lijn.