Er was een tijd waarin een hybride iets bijzonders was, maar het kan snel keren. Zo kan je van sommige auto’s geen enkel exemplaar meer kopen zonder dat er iets van elektrificatie aan te pas komt, kijk maar naar de merken van Stellantis.

Komt Stellantis tegenwoordig in het nieuws, dan gaat dat doorgaans gepaard met een aantal beladen termen. “Verlieslatend” passeert bijvoorbeeld wel eens de revue, net zoals “besparing” of natuurlijk “terugroepactie”.

Eerder dit jaar kwam Stellantis met een interessante verrassing naar buiten. Zo had het stiekem een volledig autonoom systeem ontwikkeld genaamd ‘STLA AutoDrive’ en dat systeem was gewoon klaar voor gebruik. Er was echter één belangrijke ‘maar’: Stellantis ging het nog niet lanceren in zijn auto’s.

Vorige maand brak de hel nog maar eens los voor Stellantis. Toen zag het concern zich genoodzaakt om een zogenaamde ‘Stop Drive’-actie op poten te zetten voor alle Citroëns C3 en DS’en 3 gebouwd van 2009 tot 2019. Daarin waren airbags van de fabrikant Takata gemonteerd maar die blijken te kunnen ontploffen, met minstens één fataal incident in Frankrijk tot gevolg. Daardoor moest Stellantis de airbags van alles samen 441.000 auto’s op eigen kosten vervangen als deel van een terugroepactie… En dat voelt het concern natuurlijk in zijn portemonnee.

Bijna tien jaar geleden sloeg Peugeot plots een compleet nieuwe richting in. In de plaats van de ietwat modale ontwerpen die zijn auto’s in de voorgaande jaren hadden gekregen, pakte het merk toen uit met een vlijmscherpe en hypermoderne designtaal.

Wanneer FCA en PSA vier jaar geleden versmolten tot Stellantis, kwam er een ware grootmacht bij in autoland. Zo moet het nieuwe megaconcern enkel de VW-groep, Toyota, Hyundai Motor Group en de Renault-Nissan-Mitsubishi-alliantie voor laten gaan in de lijst van grootste autobouwers ter wereld. Met merken als Peugeot, Citroën, Fiat en Jeep telt Stellantis ook heel wat bekende namen onder zijn rangen, maar dat is blijkbaar geen garantie voor succes.

Deze zomer zou het eindelijk zover zijn: dan moest de massaproductie van Stellantis’ langverwachte bestelbusjes op waterstof beginnen. Zo zouden enerzijds de Opel Movano en zijn afgeleiden bij Citroën, Fiat en Peugeot verkrijgbaar worden met brandstofcel, naast de Opel Vivaro en platformgenoten anderzijds.

Het is bijna een vuil woord geworden in autoland: ‘PureTech’. Stellantis’ innovatieve benzinemotor won aanvankelijk namelijk de ene na de andere prijs maar een decennium na datum blijkt precies dat wat die motor zo innovatief maakte, zijn achilleshiel te zijn. Inmiddels heeft Stellantis de brokken echter gelijmd met een nieuwe generatie van die motor en een verlengde garantie op bestaande blokken… Op naar het volgende debacle dan maar?

Wat begon het verhaal van de PureTech-motor toch goed. Zo lanceerde het toenmalige PSA in 2012 een gloednieuwe driecilinder die zo efficiënt was, dat hij een paar jaar op rij de titel ‘Motor van het Jaar’ won. Tien jaar na datum diende echter de ene na de andere consumentenorganisatie klacht in wegens gebrekkige betrouwbaarheid, zo ook ons eigenste Test Aankoop.

De natte droom van elke EV-bouwer is niét zozeer dat brandstof plots ontiegelijk duur wordt of elektriciteit belachelijk goedkoop. Nee, de natte droom van elke EV-bouwer is om als eerste een solid state-accu te kunnen aanbieden. Zo’n accu vervangt kort gesteld de vloeistof die bij de gemiddelde lithium-ionbatterij de polen verbindt door een vaste stof. Het resultaat is blijkbaar een grotere laadsnelheid en meer rijbereik uit een kleinere accu, reden genoeg dus om dat in je EV’s te willen.