Een typfout, of een gewoonte, up to you ;)

Film is toch al uit, niet? In USA, GB en Japan in ieder geval, zie http://www.imdb.com/title/tt1424432/ :). Dus je kan hem wel ergens importeren (bv: in de Senna-store) als je een NTSC-speler hebt.

Maar inderdaad ook al 17 jaar geleden. Als 8-jarig kind was dat toch één van de dagen die ik me nog volledig kan herinneren. Als jonge snaak je held zien sterven, het was toch pijnlijk.

In ieder geval heeft de F1 die dag zijn grootste rijder verloren. Een coureur pur sang, geboren om te rijden, tragisch genoeg ook ervoor gestorven.

Toen die tijd niet alleen de grootste F1 held ooit verloren maar ook de sport heeft toen z´n charme verloren. Toen was Formule 1 nog echt racen en kon zelfs de beste coureur iets overkomen. tegenwoordig zijn er teveel regels en zijn de auto´s TE betrouwbaar.

Ook ik kan me de dag nog heugen. Ik heb nog steeds op elke auto die ik rijdt een sticker van Senna staan, zoals de Williams dat ook doen. Prachtkerel: de vlag van Oostenrijk in zijn auto: was bedoeld als hommage aan Ratzenberger die de dag ervoor overleed. Groots gebaar! Ook de affaire met Comas doet me huiveren: in 1992 redde Senna het leven van Comas op Spa, en nu kwam diens auto aanracen toen de helicopter op de tarmac stond, gereed Senna af te voeren naar het StBologna-hospitaal. Amper 34 jaar: net als JezusChristus en BruceLee. Gestorven met een Pole-position en aan de leiding van het peleton! Het is een ware heldendood, een die je niet mooier kan verzinnen voor zo'n held. De sinistere aankondiging op vrijdag met Rubinho's ongeluk, zaterdag met Ratzenberger's dood, de aanvang van de race met het ongeval waarbij wielen vlogen in het publiek en enkelen gewond raakten: waarlijk de Engel des doods die er rondwaarde!! De aanblik van Senna zonder balaclava, peinzend, kalm in gebed, maar toch zie je aan hem dat hij iets voelt naderen. De klap op Tamburello, het schokkende helm, de ravage. De staatsbegravenis erna, de huilende menigte mensen, in Barzilie, Italie, overal. Prost aan diens lijkkist in gebed verzonken, de gebroken betraande blik van FrankWilliams. Zijn naam in koorzang door tienduizenden in het Palmeiras-stadion voor de aanvang van de match, de hommage van de FIFA-wereldkampioenen enkele maanden erna: juli 1994 (Brazilie). De mooie documentaires vooral "The Life of Senna in Brasil" , alwaar we een blik in zijn leven krijgen, relaxed op de motor op zijn boerderij, vliegtuigjes vliegend, op de jetski's, kalm en ongehaast pratend en vrolijk lachend. Zijn vader die bescheiden in beeld komt. Toen Alonso meeliftte op de bolide van Webber kreeg ik tranen in mijn ogen: 't beeld van Senna naast Mansell drong zich op. De Koning van Monaco, gelukkig pakte Shumi die hem niet af, dankzij o.a. JuanPabloMontoya!! Ik hoopte dat Hamilton een fantoom van Senna zou zijn, maar die is een te drukke prater, teveel Blingbling, doch de agressieve stijl, de helm, de Poles zijn er wel naar. Evenals de controversen (vele Marshal-boetes, jaloerse medecoreurs als Trulli). De Hamilton-Alonso ruzie die 'n beetje doet denken aan Senna-Prost, evenals de Senna-Berger vriendschap met JensonButton. Ayrton Senna was een mooi inspirerend verhaal van God, net als Daniel in de leeuwenkuil, of Jonas in de walvis. Hoe meer je erover denkt, hoe meer je aanvoelt dat deze man kwam op aarde voor een reden.