Met de grootste Scénic die Renault aanbiedt gingen we op stap. Hier zou de combinatie van de kleinste dieselmotor en nieuwe gerobotiseerde versnellingsbak met dubbele koppeling zich moeten bewijzen. de 1.5 dCi heeft al in verschillende modellen z’n sporen verdiend met dat nadeel dat je voor het vermogen af en toe een verzet terug moest. Misschien is net daarom deze motorisatie ideaal om de EDC-bak (wat staat voor Efficient Dual Clutch) aan de tand te voelen.

Zoals zoveel automaten met dubbele koppeling lijkt het verschil met een traditionele automaat op het eerste zicht of gevoel maar beperkt. In het gewoon verkeer doet de EDC wat van hem gevraagd wordt, vloeiend en zo onopvallend mogelijk van verzet wisselen. Een oefening die zowat alle constructeurs tegenwoordig goed onder de knie hebben. Daar waar de DSG van Volkswagen af en toe last durft hebben van een wat nukkige respons bij het initiële vertrek, doet de EDC z’n werk voortreffelijk. Bij steviger acceleraties valt de nieuwe technologie op, zonder schokken of overdreven inhouden tijdens het schakelen gaat de Scénic door de verzetten.

De ‘kick down’-functie lijkt wat overdreven, je kan bezwaarlijk van een extra schepje acceleratie spreken. Het zorgt voor een verhoging van het toerental en bijhorend geluidsniveau maar een extra duw in de rug moet je niet verwachten. Daarmee zijn we aangekomen bij de achilleshiel van de EDC - en zowat alle automaten. Wanneer deze gekoppeld worden aan een dieselmotor zijn ze schijnbaar zo geprogrammeerd dat ze bij een grote input van het gaspedaal meteen het vermogen gaan zoeken in de hogere regionen. Vaak te hoog, aangezien in geval van een herneming beter het toerental met het ideale koppel als richtpunt wordt genomen.

Of een automaat het leeuwendeel van de verkopen op zich zal nemen lijkt  onwaarschijnlijk maar diegenen die al eerder afscheid hebben genomen van het koppelingspedaal zullen hier een meer dan degelijke herinterpretatie van het concept zien.

Tekst en foto's: Joeri Mertens

Met dank aan Renault België