Vanwaar die twee gezichten? Omdat Renault een knappe poging doet om met het uitrustingsniveau ‘Esprit Alpine’ een sportieve saus boven de populaire B-segmenter te gieten. Renault maakt daarbij dankbaar gebruik van het sportieve Alpine-imago om de Captur een meer dynamische stijl aan te meten. Ze doen dat via een specifieke interieuraankleding (inclusief de Franse driekleur die her en der opduikt), grotere 19-duimsvelgen met zwarte inleg, en (indien gewenst) een bi-tone kleurstelling waarbij het Iron Blue de Captur als gegoten zit. Maar verder dan dat reiken de sportieve ambities niet.

Hup Maggie hup

Maggie De Block mag in nog de hipste sneakers stappen, dat wil nog niet zeggen dat ze een fluks spurtje kan trekken op de atletiekpiste. Idem voor de Captur Esprit Alpine die in combinatie met de 1.6 E-Tech Full Hybrid motor van 143 pk meer dan 10 seconden nodig heeft om de 100 aan te punten. Dat is anno 2024 niet meteen iets om mee uit te pakken, en precies daar wringt het in ons hoofd een beetje wegens geen match met de sportieve Alpine aankleding. Maar goed, als (louter visuele) stijloefening is de Esprit Alpine in ieder geval wel heel geslaagd en prima passend bij de nieuwe façade van de Captur facelift.

Daarover gesproken, de design-evolutie van de Captur mag vooral aan de voorkant zeer geslaagd worden genoemd. Het nieuwe familiegezicht zit ‘m als gegoten en het massieve front doet de Captur vanuit bepaalde hoeken zelfs groter lijken, bijna alsof hij in een hoger segment past. In combinatie met de knappe lichtsignatuur onderstreept de nieuwe look nog meer de SUV-roeping van de Captur. Het SUV gehalte doen stijgen is altijd een slimme zet, het koperspubliek lust die formule nu eenmaal even graag als een sappig gender-debat tussen twee partijvoorzitters. Achteraan is de evolutie van de Captur dan weer heel beperkt, waar natuurlijk niets mis mee is.

Met de C van comfort

Hoewel de neuscorrectie van de Captur zeer verregaand is, blijft het natuurlijk ‘slechts’ een facelift en dat merk je ook in het interieur. De meest opvallende nieuwigheid is de grotere 10,4 inch multimedia-tablet die zich intuïtief laat bedienen en nu ook het “Hey Google” commando accepteert. Wat wel ontbreekt zijn knoppen waarmee de passagier het volume kan aanpassen, dat kan namelijk enkel via de stuurbediening. De tellerpartij van de nieuwe Captur is overzichtelijk en biedt verschillende visuals, inclusief eentje met volledige kaartweergave.

Waar de Captur nog steeds in uitblinkt is comfort. De ingenieurs werkten grondig aan de ophanging en het moet gezegd dat de compacte SUV bijzonder comfortabel, en toch strak genoeg is afgeveerd. Een mooi evenwicht dus. Ook de stoelen zitten als gegoten en bieden voldoende steun terwijl ze ook dat typisch Franse comfort garanderen. Nog een duidelijke troef is het plaatsaanbod want ondanks de compacte afmetingen (de Captur is 4,24 m lang) is er ook op de achterbank en in de koffer meer dan voldoende ruimte. De koffer slikt 340 liter in vijfzitsconfiguratie en tot 1.596 liter met de bank neergeklapt. Ook heel handig: de achterbank is verschuifbaar over een lengte van 16 cm. Zo kan je kiezen voor meer koffer- of knieruimte achterin.

3 motoren

Renault voorziet in de vernieuwde line-up 3 benzinemotoren. De 1.0 driecilinder turbo van 91 pk is de instapper en krijgt altijd een manuele versnellingsbak. Een trapje hoger komt de 1.3 turbo met mildehybridetechnologie die 160 pk levert (altijd met automaat), meteen de krachtigste configuratie uit het lot. Wij reden met de derde optie, de 1.6 E-Tech Full Hybride. Die wordt altijd gekoppeld aan een zestrapsautomaat waar 4 versnellingen voorbehouden zijn voor de benzinemotor, en 2 voor de elektromotor van 1,26 kWh. De combinatie werkt helaas niet altijd optimaal, vooral wanneer je de Captur op z’n staart trapt. In dat geval blijft de versnellingsbak soms onnodig lang in de toeren hangen en gaat de punch er ook helemaal uit. Ben je eerder van het rustige type met fluwelen rechtervoet, dan is er geen vuiltje aan de lucht en gedraagt de aandrijflijn zich voorbeeldig. Vooral in de stad komt de full hybrid helemaal tot z’n recht en je kan ook energie opsparen om volledig elektrisch te rijden. Een stekker is er niet, de Captur laadt zichzelf op.

Je voelt gewoon dat het geheel van deze aandrijflijn is afgestemd op comfort en een laag verbruik. Daar zijn de ingenieurs ook met onderscheiding geslaagd; tijdens een bijna 3 uur durende test klokten we af op een gemiddeld verbruik van een goeie 5 liter gemiddeld. Maar mits een wat rustiger rijstijl en meer stadsverkeer, moet 4 liter ook zeker tot de mogelijkheden behoren. Daar word je dan weer insta-blij van bij ieder bezoek aan de pomp.

Conclusie

Tijd voor conclusies en ons rapport is overwegend positief. De vernieuwde Captur is zo’n typische allemansvriend die een uitstekende functionaliteit weet te koppelen aan gebruiksgemak, comfort en een prima (veiligheids-)uitrusting. Er zijn bijvoorbeeld ook nieuwe rijhulpsystemen met onder andere adaptieve cruise controle met file-assistent (start/stop). We zijn ook zeer te spreken over het nieuwe design van de Captur, zeker in combinatie met het uitrustingsniveau Esprit Alpine. Maar je moet wel beseffen dat het hier enkel over uiterlijk vertoon gaat. Noem het wat stoer-doenerij zonder de intrinsieke sportieve aspiraties.

Prijzen zijn gezien de multi-inzetbaarheid van het model nog schappelijk en variëren van 20.250 euro voor de instapper, tot 31.300 euro voor de Full Hybrid E-Tech in Alpine livrei. Een scherpe prijsstelling als je kijkt naar het all-round karakter van de Captur. In alle gevallen moet je het wel stellen met slechts 2 jaar garantie. Dat doet het merendeel van de concurrentie dan weer wel beter.