Je zou het misschien niet meer zeggen, maar de ‘4’ was ooit één van de belangrijkste cijfers bij Peugeot. Zo was de 405 van de 80’s zowat het toonbeeld van moeiteloze elegantie en de 406 die daarop volgde voegde daar een bloedmooie, door Pininfarina getekende coupéversie aan toe. Dan kwam echter de 407 en die was – vergeef ons, Peugeot – zo treurig getekend dat vrijwel niemand erom maalde dat zijn familielijn nadien uitstierf... Maar nu is er opnieuw een model met een ‘4’ voor de ‘0’, en wat voor eentje.

Futuristische huiselijkheid

Dit is namelijk de Peugeot 408 en die heeft alvast één ding gemeen met die 407: zijn design laat niemand onberoerd. Dat bedoelen we deze keer echter in positieve zin want in een wereld waar crossovers de norm zijn, is dit het soort crossover waar wij naar willen kijken. Zo staat de auto wel subtiel hoog op zijn pootjes maar maakt hij dat goed met een neus die zelfs sportiviteit uitstraalt wanneer hij stilstaat, een schuin aflopende daklijn en misschien wel het interessantste setje velgen dat je anno 2024 op de markt kan vinden. Verder is geen vierkante decimeter vrij van perfect gepositioneerde vouwen op zijn langgerekte koetswerk – want hoewel de 408 zijn basis met de 308 deelt, is hij zelfs nog 5 centimeter langer dan diens breakversie.

Zijn verwantschap met de 308 merk je binnenin des te meer, en daar is eigenlijk niks mis mee. Zo beschikt hij over dezelfde ‘i-Cockpit’ waarbij je de tellerpartij niet door maar over het stuur moet bekijken. Dat vraagt even gewenning maar die heb je er misschien wel voor over eens je ziet hoe knap dat dashboard vormgegeven is. Zo straalt alles een soort futuristische huiselijkheid uit terwijl het bestuurdersdisplay over een gekke 3D-modus beschikt en je onder het infotainmentscherm van 10 inch een extra touchscreen met personaliseerbare sneltoetsen vindt. Dat alles maakt er nog steeds niet het toonbeeld van gebruiksgemak van, maar qua design kan het wel tellen.

Zo’n 40 echte kilometers

De aandrijflijn bedien je dan weer langs een kleine tuimelschakelaar in de middenconsole, en in ons geval was die aandrijflijn er eentje van de plug-inhybride soort. Zo beschikt de 408 Hybrid steeds over een 1.6-liter benzinemotor en een elektromotor in zijn achttraps transmissie, en die brengen samen ofwel 180 pk ofwel 225 pk naar de voorwielen. Onze Hybrid 225 koos vanzelfsprekend voor dat laatste vermogen, terwijl hij zijn stroom haalde uit een batterijpakket van 12,4 kWh. Daar moet je volgens de Fransen tot 63 kilometer elektrisch mee kunnen rijden en nadien laad je de accu weer op aan snelheden tot 7,4 kW, waarmee je twee uurtjes zoet bent.

Over dat elektrische rijbereik kunnen we alvast kort zijn: op die 63 kilometer hoef je echt niet te rekenen. Tijdens onze verbruikstest hield de elektromotor het bijvoorbeeld voor bekeken na 38 kilometer, al moet gezegd dat het best koud was en daar worden batterijen niet heel vrolijk van. Nadien reden we door tot we de 100 kilometer bereikt hadden, en dan verscheen er een gemiddeld verbruik van 4,2 l/100 km op de boordcomputer. Je kan dus best zuinig onderweg zijn met deze Peugeot maar dan moet je wel laden, want anders stijgt de naald al snel richting de 8 l/100 km.

Zelfde basis, meer ruimte

Er is trouwens nog een reden waarom we zouden aanraden om zo vaak mogelijk te stekkeren met deze 408. Zonder stroom om zijn gebreken te verdoezelen, is die versnellingsbak hoegenaamd niet het meest responsieve stuk techniek. Zo blijft hij vaak absurd lang in een versnelling hangen en gebeurt het schakelen dan met een ouderwetse stoot. Dat betekent ook dat deze aandrijflijn niet meteen uitblinkt in zijn sportiviteit, ondanks zijn vermogen van 225 pk en zijn 0-naar-100-tijd van een respectabele 7,9 seconden. Daarvoor is die automaat een beetje te traag van begrip en dat is jammer, want mede dankzij dat kleine en directe stuurtje ligt de 408 wel goed in de bocht.

Verder is de Peugeot echter wel verrassend comfortabel geveerd én is er wat extra ruimte ten opzichte van broertje 308. Hoewel we achterin bijvoorbeeld het gevoel hadden dat een 308 nét meer hoofdruimte biedt, beschikt de 408 er over zoveel extra beenruimte dat je gemakkelijk een beetje kan doorzakken en zo nog goed genoeg zit voor langere ritten. Verder is de koffer niet gewoon een beetje groter maar flink groter: waar een 308 het houdt op 412 liter gaat de 408 door tot 536 liter. Bij de plug-inhybride modellen wordt de extra plek onder de koffervloer wel deels ingenomen door de accu zodat er maar 471 liter overblijft maar vergelijk je dat met zo’n 308 Hybrid, dan is dat opnieuw 110 liter meer.

Meerprijs: een kleine 3.000 euro

Meer krijgen betekent echter ook meer betalen, en dat is bij Peugeot niet anders. Zo krijg je een 308 hatchback al mee vanaf je 27.785 euro verzameld hebt maar voor de 408 moet je doorsparen tot – hou je vast – 34.635 euro. Da’s dus een aanzienlijke meerprijs, en dat terwijl de basisversie van de 408 uitgerust wordt met dezelfde 1.2-liter driecilinder benzinemotor. Weet echter dat de 408 standaard geleverd wordt als ‘Allure’ met onder andere een blauwe ‘Obsession’-metalliclak, 17-inchvelgen, een automaat, licht- en regensensoren, sleutelvrije bediening en alle infotainment met navigatie. Zwier je dat allemaal op je 308, dan slinkt het verschil naar een kleine 3.000 euro.

Moet je 408 daarentegen een plug-inhybride zijn, dan heb je te kiezen uit de Hybrid 180 van 44.235 euro of de Hybrid 225 van 49.335 euro. Het verschil tussen de twee zit daarbij niet alleen in het vermogen maar ook in het uitrustingsniveau, want de 180 is er al als ‘Allure’ terwijl de 225 enkel in ‘GT Line’-trim besteld kan worden. Die ziet er wat stoerder uit maar stiekem zouden wij die sportievere aankleding en die sterkere motor achterwege laten. De aandrijflijn is namelijk niet responsief genoeg om van die 45 extra pk’s te kunnen genieten, al zouden we dan wel eens op zoek durven gaan naar een tweedehands setje van die prachtige ‘Monolithe’-velgen die je enkel op de ‘GT Line’ kan krijgen…

Conclusie

De Peugeot 408 is geen verkeerde auto om mee te rijden en zijn plug-inhybride aandrijflijn is eveneens best oké. Wat echter veel meer dan gewoon ‘oké’ is, is zijn design. Peugeot is er namelijk in geslaagd om het midden te vinden tussen een crossover en een fastback om zo één van de meest origineel gelijnde modellen in zijn segment te bekomen. Vergeet dus even die belabberde 407, en de 408 is een auto die zonder schroom in het rijtje van de knappe 405 en 406 van weleer mag staan.